• 13.12.2024.

Koliko košta opštinski Informator?

foto: GMInfo

Novi, četvrti opštinski Informator, publikacija koju lokalna samouprava dostavlja građanima jednom godišnje, kako bi im prezentovala koliko se protekle godine ulagalo i šta je urađeno od novca iz opštinskog i republičkog budžeta u Milanovcu, vratio je u javni narativ pitanja cene štampanja, tiraža, ko je dobio taj posao, troškova distribucije, da li je sprovedena javna nabavka, ali pre svega da li se zaista radi o sadržaju od opšteg intersa, ili je sačinjen samo zarad propagiranja jedne političke stranke, bez navođenja brojnih nerešenih probelema u opštini?

Imajući u vidu da je trošak evidentno morao biti plaćen iz lokalnog budžeta, brojni sugrađani, kao i odbornici na poslednjem skupštinskom zasedanju, traže od vrha vlasti te podatke; ali primedbe u širem smislu poslednjih sedmica, nisu se odnosile samo na cenu.

Mnogi ističu da to nije objektivni i sveobuhvatni informator o opštinskom radu, kako je sugerisano naslovom, već partijski pamflet SNS-a, plaćen novcem svih poreskih obveznika Milanovca.

U komentarima se u prilog ovoj drugoj oceni, osim ostalog, zapaža da se predsednik opštine i OO SNS-a, Dejan Kovačević, „*pojavljuje na fotografijama čak 34 puta na samo 24 strane, dok u Informatoru nema podataka o radu Skupštine, ni zasluga rukovodstva SPS-a kao manjinskog koalicionog partnera u vlasti, dok je pojavljivanje Aleksandra Vučića vizuleno zastupljeno 11 puta. *Nema lekara i prodavačica s maskama, nema seljaka, kafedžija, pekara, poštara, đubretara, Crvenog krsta, zubara, medicinskih sestara, muzičara, kao da oni nisu najviše zaplatili prošlu godinu da bi život u opštini kako-tako funkcionisao; *zar o njima ništa ne treba da se čuje i vidi? *Ne zna se ni koliki su bili dodatni troškovi raspodele tog materijala po terenu i goriva za prevoz u ove svrhe,“ preovladava u kritikama.

foto: GMInfo

Ključno je, međutim, razumeti pitanje koncepta; odnosno, da li se radi samo o pregledu budžetskih investicija i aktivnosti Kovačevića, po funkciji nalogodavca tog budžeta, ili godišnja opštinska publikacija, kao takva, mora da ima mnogo širi sadržaj i značenje.

Za predsednika opštine, ova tema je zgodna za kritiku tek od nekolicine ljudi, koji opet žele da ostvare lake političke poene u javnosti.

– Podela Informatora je dobra praksa, koja je naišla na oduševljenje naših građana, dok veoma mali broj njih, uglavnom onih koji su opoziciono orjentisani, kritikuje šta tu piše. Kritikuje zato što tamo stoji sve što je u opštini urađeno, a za te pojedince izgleda nije urađeno ništa u Milanovcu,  – ocenjuje Kovačević. – Čak i kad im naslikate sve kroz taj Informator, oni kažu „ne, ne postoji Šop Park, te sve ulice nisu urađene, bulevar ne postoji, nismo počeli da obnavljamo bolnicu, nismo obnovili Drugu osnovnu,“ i tako dalje. Jednostavno, tim ljudima, koliko god da uradite za opštinu, neće biti dovoljno; prosto zato što oni nemaju političkog programa, nema ničega čime bi se u normalnoj komunikaciji suprotstavili na izborima Srpskoj naprednoj stranci, nego ima samo mržnje prema SNS-u, prema našem predsedniku Vučiću, prema meni. Ali to mi ne smeta, – komentariše Kovačević; dok na podsećanje da teme pokrećemo na osnovu sugestija građana uopšte, a ne zarad političkih partija, kaže da on lično nije čuo da bilo ko drugi ima išta loše da kaže o Informatoru, ta da se „tu ne radi o milionima (dinara), što bi neko možda voleo da ima kao argument“.

Dejan Kovačević, foto: gminfo.rs, arhiva

Upravo na pitanje kako je Informator plaćen, koliko i putem koje javne nabavke, Kovačević nam je dao na uvid dokumentaciju, gde piše da je tiraž ovogodišnjeg Informatora bio 20.000 primeraka, jer, kako je pojasnio, toliko ima domaćinstava u opštini, pa svima treba da bude dostupan. Štampanje publikacije dobila je da radi firma „Lenex“ iz Gornjeg Milanovca. Ukupno je za to iz budžeta izdvojeno 415.000,00 dinara bez pdv-a (sa pdv-om 498.000,00 dinara), što znači da je jedan primerak koštao oko 25 dinara. Kako je dodao Kovačević, dodatnih troškova nije bilo.

Štampanje opštinskog Informatora i sličnih materijala, po ovakvoj ceni, spada u kategoriju usluga male vrednosti (ispod 500.000 dinara ukupno godišnje), i za nju, prema važećem Zakonu, nije potrebna procedura javne nabavke, već posao po potrebi i proceni u pregovaračkom postupku naručuje nadležna služba i/ili komisija Opštinske uprave.

M.Mijatović/gminfo.rs

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i Twitter nalogu

Milos

Prethodni članak

Istraživanje: Skoro tri četvrtine mladića podržava vraćanje vojnog roka

Sledeći članak

Covid – 19: Izveštaj iz Opšte bolnice – 1. mart